Zwitserse alpenweiden

Op de valreep nog een volle week naar Zwitserland voor wat mooie bergwandelingen. Hoewel ik wel vaker in de zomer in Zwitserland en Oostenrijk ben geweest, viel het me nu pas op hoe mooi de bermen en de bergweides daar zijn. Heel veel wilde kruiden, maar ook veel bloemen. Veel van die wilde planten die ik daar zag, heb ik ook in mijn eigen tuin. Van enkele precies dezelfde, van anderen een variant.

Waar bij ons de bermen vrij eenzijdig zijn, was daar veel meer verscheidenheid. Grassen stonden er ook, maar veel minder. Het was één bloeiend geheel. Of de grond daar nu heel vruchtbaar is of juist niet, is mij niet duidelijk. Vaak is bemesting juist de oorzaak van het verdwijnen van bloemen en kruiden. Dat klinkt heel tegenstrijdig, maar een wilde bloemenweide is alleen te realiseren als de grond heel schraal is. De grond leek wel wat kleiig, dus misschien heel mineraalrijk. In ieder geval was het een genot om al die planten daar in het wild te treffen.

De meest bekende soorten die ik tegen kwam was de Astrantia (Zeeuws knoopje), Scabiosa (Duifkruid), Sanguisorba (Pimpernel), wilde geranium(Ooiervaarsbek), Monnikskap, Alchemilla Mollis (Vrouwenmantel), Campanula, Sedum, Lathyrussen en vele anderen. Verder natuurlijk allerlei distels, vetplanten en margrieten… Ook altijd leuk om tijdens de wandelingen de mierzoete wilde aardbeitjes en bosbessen tegen te komen. Klein maar fijn.

Het allerleukst was wel om een kudde Walliser Schwarznasen te zien liggen in de schaduw. Compleet met bellen om hun nek. Ze hadden al wat meer wol dan mijn schapen. Ze lagen helaas te ver weg om ze beter te kunnen bekijken, dat was jammer. Maar omdat dit Kanton “Wallis” heet en de schapen die ik heb oorspronkelijk hier vandaan komen, was het toch erg leuk ze te zien!